Początek

31 grudnia 2017 roku mój znajomy zapytał, z myślą o nocy sylwestrowej: dlaczego ludzie tak się cieszą, przecież wszyscy się właśnie starzejemy?! Skłoniło mnie to do refleksji, dlaczego cieszą nas początki, zaczynanie od nowa…

Może jakimś tropem są noworoczne postanowienia. Pokazują one, że początek nas mobilizuje, chcemy wprowadzać zmiany, ulepszać.

Jak gdybyśmy potrzebowali czystej karty, by wzbudzić w sobie entuzjazm. Czy ta czysta karta nie jest projekcją dla naszych pragnień, dla naszej sprawczości? Oto zaczyna się rok i mogę mu nadać określony bieg. Początek wyzwala w nas siłę.

Mówi się jednak, że początki są najtrudniejsze. Początek ma w sobie świeżość, jest więc przeciwnikiem rutyny. To dlatego jest twórczy i trudny jednocześnie. Im dalej od początku tym bardziej nasze działania są pewne i łatwe, tym mniej uważne i entuzjastyczne.

Czasem ludzie postanawiają: zacznijmy jeszcze raz, zacznijmy od początku, to napełnia ich nową wiarą, mobilizuje do pozytywnych postaw, odświeża zmęczone spojrzenie. Początek ma w sobie potencjał.

Jak narodzone dziecko.
Ile nienapoczętych możliwości!
I ani jednej zawiedzionej nadziei.